ग़ज़ल
लीपण पांंदेया कदि गोल़ू लगांदयां,
ढेइ गया टप्परु, मेरा खपरे छांन्दयां।
पढ़ियां थियां मैं सिर्फ दो जमातां,
पंज साल लग़्गे, स्कूले मिंजो जांदयां।
छाह छोल़ी अम्मा कडदी थी नौणी,
खादा बथेरा मै सेहता बणान्दयां।
पीरे दे मेले था घुल़या मैं छिंजा,
भजी गयी लत माली छुड़ान्दयां।
लोकां गलाया कपैन्डी है छोरू,
घरे दियां कडया स्यापा मुकान्दयां।
रुख थे बणे दे मैं सारे बडिते,
पकड़ेया जे राखें घरें पुजान्दयां।
पल्लै नी धेह्ला सव्जी बड़ी मंहगी,
कइ साल होइगै सुकियां खान्दयां।
बड़ा प्यार कित्ता तिसाजो मैं मित्रा,
तिसा देर लाई नी छड्डी करी जान्दयां।
अम्वर था काल़ा लिसका दी बिज़ली,
हिल्लणे देर लाई नी छप्परे ढांन्दयां।
सुक्किया धरतु मैं भन्ने केई बीण्डे,
वरखा दिया आसा मैं सव्जी बाह्दयां।
मरया जाह्लु साहू बड़े रोये चमचे,
मुह्ँडे टुटीगै तिस सम्साणे पुजान्दयां।
पूजणा ए ठौकर तां सच्चे दिले ने,
मुकी जाणे इह्यां फुल भी चढ़ान्दयां।
जेहड़ा नी होणा सै कदि भी नी होणा,
नी दिख्या कोई ऊंटे गड्डिया बठांदयां।
मंगते ने अजकल घर घर फिरादे,
सर्म जरा नी करदे घंटी बजान्दयां।
थुवक्या सै बथेरा था छोरु में राती,
अप्पु इ सेइया मैं तिसजो सुआंदयां।
कइ शे’र लिखे थे इक इक करी मै,
नी गम्मे तिन्ना जो गजला सुणान्दयां।
अम्वे पर था बैठया, .झुंड पंछियां दा
दिखदा मैं सूरां जो सैहली डरान्दयां।
घमेलिया बणाया था घर धम्मणे पर
मनेया नी दिल तिसजो जलान्दयां।
रसिहयें दे टोह्डें बैठयो थे तोतै,
खरा नी लग्गा तिन्ना जो उडान्दया।
मूर्खां दिया संगता तू कदि मत पौंदा,
निराश देर नी लगदी घरेजो गुआंदयां।
सुरेश भारद्वाज निराश
धौलाधार कलोनी लोअर बड़ोल
पीओ. दाड़ी, धर्मशाला हिप्र
176057
मो० 09418823654
आभाऋ आशीष जी।
बदिया है जी…