रटैर
मैं रटैर होईया ऐह लग्गा नी करदा,
मैं दफतर नी जाणा लग्गा नी करदा ।
मैं रात्ती खूब निन्दर भरी सोआदा,
मिन्जो कोई चिन्ता है लगा नी करदा ।
अज मजे ने उट्ठा दे ,मजे ने घुम्मा दे,
नोकरी भी करदा था लग्गा नी करदा।
हालीं तां पहली पैन्सन मिलणी ऐं,
तन्खा दे बराबर हुंगी लग्गा नी करदा।
मस्तियां च निकला दे हुण दिन अडियो,
मैं भी कदी रटैर होणा लग्गा नी करदा ।
अचानक खत्म होईया दफतरे दा चक्कर,
कदी दफतर भी जांदा था लग्गा नी करदा ।
दोस्तां दे फोने बाद याद ओंदा मैं रटैर ऐ,
बाकि तां ऐहसास मिन्जो लग्गा नी करदा ।
पैह्लें सत बजे बजणा लगी पोंदा था फोन,
मिन्जो बल मुबाईल भी है लग्गा नी करदा।
जेहडे फोने पर मतियां दिन्दे थे सलाहीं,
हुण भी फोन कदी करगे लग्गा नी करदा।
अध्यां दोस्तां तां कल ही करीती राम राम,
कदी ओंगे हाल पुछणां.ऐह लग्गा नी करदा।
लोकां जो गलांदा था सीनियर सिटीजन,
अज मैं भी होईया ऐह लग्गा नी करदा ।
“कुशल” तां चाह्दा हुण रामे ने गुजरै,
दुनिया दारिया् च राम मिलगा लग्गा नी करदा।
डा. कुशल कटोच
होई जाणा फ्री
ऐह करी जा ओह करी मैं होई जाणा फ्री,
बचपन ते बुढापा आया दिख्या नी कोई फ़ी ।
माह्णणू हर बेले कुच्छ न कुच्छ रेहंदा सोचदा,
सोचां च रहंदा डुब्या ज़ियां गुआच्या तोपदा ।
सोची सोची मने च कई सकीमां बणादा ,
सोई कदी जे जाऐं ,सुपने च भी रडांदा ।
सोचया माह्णुऐ दा, हुंदा कदी नी पूरा,
कई आइ ने चली गै, सोचया रिहा अधूरा ।
जींदेंं जी माह्णुऐं ‘तिस पर’कित्ता नी विस्वास,
मिलणा जे तिन्नी देणा कितणी लगाये आस।
इक बरी तिस पर तुसां छडी देया जे डोर,
सैह् सब दिन्दा लैणे जो बचदा कुशल नी होर।
डा. कशल कटोच
So nice poem